Variance

Διακύμανση. Δημητρόπουλος 1981:304-305. Τσοπάνογλου 20102:101, 134.

Η διακύμανση, που συμβολίζεται με το s2, αποτελεί μέτρο της διασποράς των δεδομένων γύρω από το μέσο όρο. Η έκφραση που χρησιμοποιούμε για τον υπολογισμό της διακύμανσης δίνεται από τη σχέση και προκύπτει από τον τύπο της μέσης απόκλισης: . Ο τύπος της μέσης απόκλισης έχει το μειονέκτημα να θεωρεί απόλυτο αριθμό το αποτέλεσμα κάθε αφαίρεσης. Ως εκ τούτου, η ύψωση στο τετράγωνο κάθε διαφοράς εξαφανίζει το αρνητικό πρόσημο και μας δίνει ένα νέο, πληρέστερο δείκτη, αυτόν της διακύμανσης. Με την ενέργεια αυτή, όμως, διαφοροποιείται η μονάδα μέτρησης. Δηλαδή, αν είχαμε μέτρα (m) και τα υψώναμε στο τετράγωνο, θα προέκυπταν τετραγωνικά μέτρα, δηλαδή εμβαδό. Για το λόγο αυτό εξισορροπείται η ενέργεια της ύψωσης στο τετράγωνο με την τετραγωνική ρίζα, και με τον τρόπο αυτό προκύπτει η τυπική απόκλιση.

Αντίθετα, για τον υπολογισμό του εύρους, που δε λαμβάνει υπόψη τη συμπεριφορά όλων των τιμών του δείγματος, χρησιμοποιούμε τη διακύμανση ως τρόπο μέτρησης που βασίζεται σε όλες τις τιμές των δεδομένων και στον τρόπο που κατανέμονται.

Βιβλιογραφία

  • Δημητρόπουλος Ε. (1981). Η εκπαιδευτική αξιολόγηση: Μέρος Πρώτο. Θεσσαλονίκη: Πτολεμαίος.

  • Τσοπάνογλου Α. (20102). Μεθοδολογία της επιστημονικής έρευνας και εφαρμογές της στην αξιολόγηση της γλωσσικής κατάρτιση. Θεσσαλονίκη: Εκδ. Ζήτη.


  • Bernard R. (2006). Research Methods in Anthropology. Oxford: Altamira.