πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Οι ερωτήσεις σύντομης απάντησης θεωρούνται είτε «αντικειμενικές», δηλαδή κλειστές ερωτήσεις, είτε «παραδοσιακές», δηλαδή ανοιχτές ερωτήσεις, ανάλογα με το βαθμό ελευθερίας που αφήνουν στον εξεταζόμενο. Είναι συνήθως ερωτήσεις όπου ο μαθητής καλείται να απαντήσει με λίγες λέξεις.

Στις ερωτήσεις σύντομης απάντησης το πρόβλημα που διατυπώνεται είναι συνήθως σύντομο και καλά δομημένο. Οι λεπτομέρειες θα πρέπει να αποφεύγονται. Εξίσου σύντομες είναι και οι απαντήσεις των μαθητών, λόγω του μικρού χώρου που τους δίνεται για απάντηση (π.χ. μία ως τρεις σειρές). Αυτό δίνει τη δυνατότητα περισσότερων ερωτήσεων σ' ένα τεστ, αυξάνοντας έτσι την αξιοπιστία του, αλλά και την εγκυρότητά του.

Οι ερωτήσεις σύντομης απάντησης απαιτούν λίγο χρόνο για τη βαθμολόγησή τους. Στις δοκιμασίες ευρείας κλίμακας, όμως, η βαθμολόγησή τους απαιτεί περισσότερο χρόνο από τις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, διότι ο μαθητής μπορεί να δώσει μία απάντηση την οποία ο εξεταστής δεν είχε σκεφτεί όταν κατασκεύαζε τις ερωτήσεις (Harris 1969:8). Η υποκειμενικότητα, λοιπόν, μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα κατά τη βαθμολόγηση.

Οι προδιαγραφές των αποδεκτών απαντήσεων πρέπει να καθορίζονται από την αρχή, κατά τη διαδικασία της κατασκευής τους, με σαφείς οδηγίες. Καλό θα ήταν να δίνονται στις οδηγίες νύξεις και για το μήκος της απάντησης. Οι ερωτήσεις πρέπει ακόμη να είναι σαφείς, ειδικές και πολύ συγκεκριμένες, ώστε ο μαθητής να ξέρει τι και πώς ακριβώς πρέπει να απαντήσει. Κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο, γιατί οι ερωτήσεις σύντομης απάντησης μπορεί να φαίνονται απλές στη διατύπωση, μπορεί όμως να αποδειχθούν περίπλοκες για τους μαθητές, αν δεν υπάρξει η απαραίτητη προσοχή στη σύνταξη και τη δομή τους. Η καλύτερη λύση είναι οι κατασκευαστές τέτοιων ερωτήσεων να λειτουργούν αντίστροφα, πρώτα να σκέφτονται δηλαδή την απάντηση που θέλουν να εκμαιεύσουν και μετά να καταλήγουν στη διατύπωση της ερώτησης.

Βιβλιογραφία