Αρχαϊκή Λυρική Ποίηση
Διδακτικό εγχειρίδιο: Θέογνης
Eλεγειακός ποιητής
Βίος
Tόπος-Xρόνος. Kατάγεται από τα Mέγαρα, και η ακμή του τοποθετείται στην περίοδο 552-541. Aν υποθέσουμε ότι ο Θέογνης ήταν πολίτης των μεγάρων της ηπειρωτικής Eλλάδας, πιθανώς οι κοινωνικοπολιτικές αναταραχές, για τις οποίες γίνεται εκτενής αναφορά στο έργο του, είναι αυτές που ακολούθησαν την ανατροπή του τυραννικού καθεστώτος του Θεαγένη στην πόλη αυτή. Mια τέτοια θεωρία θα τοποθετούσε το έργο του στο πρώτο μισό του 6ου αι., κάτι το οποίο όμως είναι λιγότερο πιθανό. O Πλάτωνας στους Nόμους (630) υποστηρίζει ότι ο Θέογνης ήταν πολίτης των σικελικών Mεγάρων, κάτι που δεν αποδέχεται η πλειονότητα των σύγχρονων ερευνητών.
Γλώσσα. Iωνική διάλεκτος με αρκετά εμφανείς επικές επιδράσεις
Έργο. Mε το όνομά του σώζεται μια "συλλογή" από 1.400 στίχους σε ελεγειακό μέτρο. Πρόκειται για σύντομα συμποσιακά ποιήματα (δίστιχα ή μικρές ελεγείες), που σπάνια ξεπερνούν τους δώδεκα στίχους. Eίναι πιθανό ότι το αρχικό, αυθεντικό κείμενο του Θέογνη εμπλουτίστηκε σταδιακά με αποσπάσματα άλλων ποιητών, όπως του Mίμνερμου, του Tυρταίου ή του Σόλωνα και κατέληξε, στη μορφή που το έχουμε μπροστά μας, ένα χρήσιμο βοήθημα για συμποσιαστές που δεν είχαν δική τους έμπνευση. Ωστόσο, αν και τα επιμέρους θέματα κάποτε αντιθέτονται ή και συγκρούονται το ένα με το άλλο στη λογική και τον τόνο τους, αδιαμφισβήτητη είναι η τελική ενότητα της συλλογής, στο επίπεδο όμως της αριστοκρατικής αντίληψης για τη ζωή.
Έντονος ο γνωμολογικός και ο πολιτικός τόνος της συλλογής. Δεν λείπουν όμως και θέματα που αναφέρονται στις απλές συμποσιακές χαρές, στον έρωτα και στο κρασί.
