Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα

Απεβίωσε ο καθηγητής Γιώργος Βελουδής

Ο νεοελληνιστής, συγκριτολόγος και καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιώργος Βελουδής απεβίωσε την Παρασκευή 21 Μαρτίου στην Αθήνα, έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία στην Κλινική Αθηνών στα Εξάρχεια. Ήταν 79 ετών.

Γεννημένος στην Αθήνα, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας στη στο Μόναχο όπου δίδαξε για πολλά χρόνια. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα διετέλεσε καθηγητής στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από το 1983, με γνωστικά αντικείμενα τη νεοελληνική και τη συγκριτική γραμματολογία.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επεκτείνονταν στη μελέτη του Σολωμού και του Ρίτσου, σε ζητήματα πρόσληψης της γερμανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα και σε θέματα θεωρίας λογοτεχνίας.

Εκτός από τη διερεύνηση της σχέσης του Σολωμού με τον γερμανικό ρομαντισμό, ο ηγέτης της Επτανησιακής Σχολής τον απασχόλησε σε πολλά μελετήματα που συγκεντρώθηκαν στους τόμους Κριτικά στο Σολωμό (2000) και Ο Σολωμός των Ελλήνων. Εθνική ποίηση και ιδεολογία. Μια πολιτική ανάγνωση (2004). Επιμελήθηκε επίσης τον τόμο Διονυσίου Σολωμού «Στοχασμοί» στους «Ελεύθερους Πολιορκισμένους» (1997) και έκδοση των ποιημάτων και των πεζών του Σολωμού (2008).

Ασχολήθηκε επίσης συστηματικά με το έργο του Ρίτσου, με αποτέλεσμα της μελέτες Γιάννης Ρίτσος. Προβλήματα μελέτης του έργου του (1983) και Προσεγγίσεις στο έργο του Γιάννη Ρίτσου (1984).

Σημαντική ήταν η συμβολή του στην εισαγωγή της λογοτεχνικής θεωρίας και της συγκριτικής γραμματολογίας στον χώρο των νεοελληνικών σπουδών. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας και του περιοδικού της Σύγκριση/Comparaison και εξέδωσε τα πρώτα ελληνικά εγχειρίδια θεωρίας λογοτεχνίας, αρχικά τις Ψηφίδες. Για μια θεωρία της λογοτεχνίας (1992) και αργότερα τη συστηματικότερη Γραμματολογία. Θεωρία της λογοτεχνίας (1994).

Άλλα έργα: Προτάσεις. Δεκαπέντε γραμματολογικές δοκιμές (1981), Αναφορές. Έξη νεοελληνικές μελέτες (1983, Β΄ Κρατικό Βραβείο κριτικής-δοκιμίου), Μονά-Ζυγά. Δέκα νεοελληνικά μελετήματα (1992), Παράταιρα. Μελέτες - Κριτικές - Επιφυλλίδες (1995), Το γράμμα και το πνεύμα. Αισθητικά, κριτικά, γραμματολογικά (2004). Επιμελήθηκε την έκδοση της Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου. Διήγησις Αλεξάνδρου του Μακεδόνος (1977), του Πύργου του ακροπόταμου (1986) και των Ποιημάτων (1992) του Κωσταντίνου Χατζόπουλου, του Λέανδρου (1996) του Παναγιώτη Σούτσου και της μελέτης του Κώστα Βάρναλη Ο Σολωμός χωρίς μεταφυσική (2001), δημοσίευσε πλήθος βιβλιοκρισιών και απέδωσε στα ελληνικά κείμενα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, του Χάινριχ Μπελ και του Χέγκελ.

πηγή: εφημ. Το Βήμα (http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=579460)