Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα

Κυκλοφορεί το τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου της ARB

Κυκλοφορεί το τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου της Athens Review of Books.

Το τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου της Athens Review of Books είναι αφιερωμένο στον Νομπελίστα οικονομολόγο Χριστόφορο Πισσαρίδη. Ιδιαίτερα στην εποχή της Μεγάλης Κρίσης είναι απαραίτητο να μελετηθούν οι νέες ιδέες που βελτιώνουν σημαντικά το αναλυτικό μας οπλοστάσιο για τις αγορές εργασίας, επιτρέποντας ρεαλιστικότερη και πλέον αποτελεσματική ανάλυση των επιπτώσεων διαφόρων μέτρων οικονομικής πολιτικής. Γράφουν οι καθηγητές: Κώστας Αζαριάδης (Πανεπιστήμιο Washington, Σαιντ Λούις), Τζέιμς Άλμπρεκτ (Πανεπιστήμιο Georgetown), Σούζαν Βρόμαν (Πανεπιστήμιο Georgetown), Γιάννης Μ. Ιωαννίδης (Πανεπιστήμιο Tufts), Ντέιλ Τ. Μόρτενσεν (Βραβείο Νόμπελ 2010, Πανεπιστήμιο Northwestern), Τσάρλι Μπιν (LSE, Υποδιοικητής Τράπεζας της Αγγλίας), Ολιβιέ Μπλανσάρ (ΜΙΤ, Επικεφαλής Οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), Στίβεν Νίκελ (LSE, Πανεπιστήμιο Οξφόρδης), Μπάρμπαρα Πετρόνγκολο (Πανεπιστήμιο Λονδίνου - Queen Mary, LSE), Ρόμπερτ Σάιμερ (Πανεπιστήμιο Σικάγου), Ρόμπερτ Σόλοου (Βραβείο Νόμπελ 1987, ΜΙΤ).
• Το editorial της ARB «Τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα» αναλύει την διεθνούς πρωτοτυπίας πολιτική ομοιοπαθητική στο γαλανόλευκο Absurdistan. Από τους «Ιππείς» του Αριστοφάνη γνωρίζουμε εξάλλου, πρώτοι εμείς, ότι η ομοιοπαθητική αποτελεί πανάκεια των νοσημάτων της πολιτείας. Διαθέσιμο στην ιστοσελίδα μας: http://www.booksreview.gr/
• Ο Ντάνιελ Μέντελσον γράφει για τις σχέσεις Κ.Π. Καβάφη - Ε.Μ. Φόρστερ και τον μονόπλευρο ερωτικό πόθο του δεύτερου. Ιδιαίτερα ασχολείται με την άστοχη μετάφραση των πεζών του Καβάφη από τον Πίτερ Τζέφρις, στην οποία απονεμήθηκε ελληνικό Κρατικό Βραβείο (με την εν λόγω μετάφραση ασχολήθηκε εξονυχιστικά στο προηγούμενο τεύχος της ARB η καβαφίστρια Νταϊάνα Χάας). Στο ζήτημα παρεμβαίνει η καθηγήτρια Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, τονίζοντας ότι ο εισηγητής της βράβευσης και οι όποιοι υπεύθυνοι οφείλουν μια απάντηση, καθώς τα μεταφραστικά λάθη είναι τέτοια και τόσα που αλλοιώνουν το νόημα των καβαφικών κειμένων.
• Ο Περικλής Σ. Βαλλιάνος γράφει ένα σημαντικό δοκίμιο με τον εύγλωττο τίτλο: «Η Ευρώπη ως ιδέα: αποχαιρετώντας τη Χαμένη Πατρίδα».
• Ο Νίκος Χατζηνικολάου γράφει για τον Βελισσάριο Κορένσιο, έναν Έλληνα ζωγράφο στη Νάπολη του 16ου-17ου αιώνα.
• Η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου γράφει μια συναρπαστική ιστορία για τον δεινό συγγραφέα και «γιάπη» ιστορικό Ορλάντο Φίτζες και τον ψυχαναγκασμό του best seller author.
• Ο Πέτρος Μαρτινίδης γράφει για τον Homo Aestheticus ή Από το βασίλειο της ομορφιάς στη δημοκρατία του γούστου.
• Ο Θάνος Βερέμης γράφει για το τελευταίο έργο του Τόνι Τζαντ, και το πολίτευμα της χαμένης αρετής.
• Ο Γιώργος Χ. Παπαδόπουλος γράφει για την ευλογία/τυραννία της μνήμης, εξηγώντας ότι είναι αμαρτωλή γιατί εκτός από ευάλωτη, είναι επινοητική και πιεστική, μυθοπλαστική. Όποιος θυμάται το παρελθόν, δυστυχώς (ή μήπως ευτυχώς;) ψεύδεται. Ακόμη χειρότερα, όσο συχνότερα ανακαλεί το παρελθόν, τόσο περισσότερο το διαστρεβλώνει!
Ακόμη:
Βίκτωρ Ιβάνοβιτς, Ο Έρωτας στα χρόνια του μεταμοντερνισμού
Ιωσήφ Κόβρας, Νεόφυτος Λοϊζίδης, Οι επίσημοι χορηγοί των άκρων. Της πατρίδας τους τα «Μέσα».
Παναγιώτης Κιμουρτζής, Αλέξης Δημαράς: αγώνας ωραίος και δεινός
Χάρης Βλαβιανός, Ερωτική Ανθολογία 7
Ντμίτρι Πριγκόφ, Δυο διάλογοι. Ποιήματα
Λίνα Πανταλέων, Οι αδικαίωτες ωδίνες της διάνοιας
Φίλιππος Φιλίππου, Ο Γιάννης Μαρής και ο αστυνόμος Μπέκας. Από το βουνό στη «Μάχη» και στο «Έγκλημα στο Κολωνάκι».
Σχέδιο εξωφύλλου: Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης από τον Κωνσταντίνο Παπαμιχαλόπουλο