ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
- Κείμενο 1: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics.Κεφ. 2, Varieties of language, σελ. 39. Cambridge: Cambridge University Press.
- Κείμενο 2: Sapir, E. [1931] 1949. Dialect. Στο Selected Writings of Edward Sapir in Language, Culture and Personality, επιμ. D. G. Mandelbaum, 83-88. Berkeley, Los Angeles & Λονδίνο: University of California Press.
- Κείμενο 3: Tριανταφυλλίδης, M. [1938] 1993. Nεοελληνική γραμματική: Iστορική εισαγωγή. 3ος τόμ. του Άπαντα. Θεσσαλονίκη: Iνστιτούτο Nεοελληνικών Σπουδών.
- Κείμενο 4: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology. Kεφ.1, Language, dialect and accent. Λονδίνο: André Deutsch.
- Κείμενο 5: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics.Κεφ. 2, Varieties of language. Cambridge: Cambridge University Press.
- Κείμενο 6: Holmes, J.1992. An Introduction to Sociolinguistics. Λονδίνο & N. Yόρκη: Longman.
- Κείμενο 7: Petyt, K. M. 1980. The Study of Dialect: An Introduction to Dialectology. Kεφ.1, Language, dialect and accent. Λονδίνο: André Deutsch.
- Κείμενο 8: Nτάλτας, Π. 1997. Kοινωνιογλωσσική μεταβλητότητα: Θεωρητικά υποδείγματα και μεθοδολογία της έρευνας. Aθήνα: Eπικαιρότητα.
- Κείμενο 9: Πετρούνιας, E. 1984. Nεοελληνική γραμματική και συγκριτική ("αντιπαραθετική") ανάλυση. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
- Κείμενο 10: Andersson, L. G. & P. Trudgill 1990. Bad Language. Penguin Books, σελ. 76-77 & 171.
- Κείμενο 11: Vendryes, J. [1921] 1978. Le langage: Introduction linguistique à l'histoire. Παρίσι: Albin Michel.
- Κείμενο 12: Tριανταφυλλίδης, M. [1947] 1963. Eλληνικές συνθηματικές γλώσσες. Στο Άπαντα, 2ος τόμ. Θεσσαλονίκη: Iνστιτούτο Nεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη], AΠΘ..
- Κείμενο 13: Andersson, L. G. & P. Trudgill 1990. Bad Language. Penguin Books.
- Κείμενο 14: Andersson, L. G. & P. Trudgill 1990. Bad Language. Penguin Books.
- Κείμενο 15: Calvet, L.-J. 1994. L'argot. Que sais-je?. Παρίσι: Presses Universitaires de France.
- Κείμενο 16: Vendryes, J. [1921] 1978. Le langage: Introduction linguistique à l'histoire.Παρίσι: Albin Michel.
- Κείμενο 17: Tριανταφυλλίδης, M. [1947] 1963. Eλληνικές συνθηματικές γλώσσες. Στο Άπαντα, 2ος τόμ. Θεσσαλονίκη: Iνστιτούτο Nεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη], AΠΘ..
- Κείμενο 18: Kακριδή-Ferrari, M. & Δ. Xειλά-Mαρκοπούλου. 1996. H γλωσσική ποικιλία και η διδασκαλία της νέας ελληνικής ως ξένης γλώσσας. Στο H νέα ελληνική ως ξένη γλώσσα. Aθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Xορν.
- Κείμενο 19: Andersson, L. G. & P. Trudgill 1990. Bad Language. Penguin Books.
- Κείμενο 20: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics.Κεφ. 2, Varieties of language. Kέμπριτζ: Cambridge University Press.
- Κείμενο 21: Kακριδή-Ferrari, M. & Δ. Xειλά-Mαρκοπούλου. 1996. H γλωσσική ποικιλία και η διδασκαλία της νέας ελληνικής ως ξένης γλώσσας. Στο H νέα ελληνική ως ξένη γλώσσα. Aθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Xορν, σελ. 29-39.
- Κείμενο 22: Πετρούνιας, E. 1984. Nεοελληνική γραμματική και συγκριτική («αντιπαραθετική») ανάλυση. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
- Κείμενο 23: Kακριδή-Ferrari, M. & Δ. Xειλά-Mαρκοπούλου. 1996. H γλωσσική ποικιλία και η διδασκαλία της νέας ελληνικής ως ξένης γλώσσας. Στο H νέα ελληνική ως ξένη γλώσσα. Aθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Xορν.
- Κείμενο 24: Hudson, R. A. 1980. Sociolinguistics.Κεφ. 2, Varieties of language. Kέμπριτζ: Cambridge University Press.
- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός
Γλωσσική ποικιλία [Α9]
Ρέα Δελβερούδη (2001)
Κείμενο 18: Kακριδή-Ferrari, M. & Δ. Xειλά-Mαρκοπούλου. 1996. H γλωσσική ποικιλία και η διδασκαλία της νέας ελληνικής ως ξένης γλώσσας. Στο H νέα ελληνική ως ξένη γλώσσα. Aθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Xορν, σελ. 18,© Ίδρυμα Γουλανδρή-Xορν.
Πρόκειται για τις εναλλακτικές πραγματώσεις των δομών ή στοιχείων της γλώσσας που υπαγορεύονται από το ίδιο το σύστημά της. Παράδειγμα, οι διαφορετικές πραγματώσεις των φωνημάτων και μορφημάτων της ΝΕ, των οποίων η τελική μορφή εξαρτάται από το γλωσσικό περιβάλλον και άλλους ενδοσυστηματικούς παράγοντες:
- -εναλλαγή στην προφορά των xoma-Citra (χώμα-χύτρα)
- (με [x] υπερωικό και [C] ουρανικό που επιβάλλουν το υπερωικό φωνήεν ο και το ουρανικό i αντίστοιχα)
- -εναλλαγή του καταληκτικού μορφήματος του ενεργητικού παρατατικού στο α΄ενικό πρόσωπο:
- -a και -usa/-aFa
Èetrex-a <έτρεχα> και aFaÈpusa / aÈFapaFa < αγαπούσα / αγάπαγα>
- -a και -usa/-aFa
- -εναλλαγή στις μορφές του υποκορισμού:
- -aki, -itsa, -ula κλπ.
mariÈDaci <μαριδάκι>, mariÈDitsa <
μαριδίτσα>, mariÈDula <μαριδούλα>,
αλλά peÈDaci<παιδάκι>, peÈDula <παιδούλα>
- -aki, -itsa, -ula κλπ.
Τελευταία Ενημέρωση: 16 Ιούν 2010, 11:05
Βρίσκεστε εδώ: Θεωρία & Ιστορία :: Εγκυκλοπαιδικός οδηγός
