Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- σύντηξη η [síndiksi] Ο33 : α.(επιστ.) η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του συντήκω. β. (φυσ.) η ένωση δύο ή περισσότερων ελαφρών πυρήνων, που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ατόμων με βαρύτερους πυρήνες και την έκλυση ενέργειας.
[λόγ.: α: αρχ. σύντηξις `υγροποίηση΄· β: σημδ. γαλλ. & αγγλ. fusion]
