Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- συνεπάγεται [sinepájete] Ρ (μόνο στο ενεστ. θ.) : κτ. έχει ως αποτέλεσμα, ως λογική συνέπεια κτ. άλλο: H κατασκευή ενός τόσο μεγάλου έργου ~ τεράστια έξοδα. || (λογ.) όταν μια πρόταση α έχει ως λογική ακολουθία μιαν άλλη πρόταση β, λέμε ότι η α συνεπάγεται τη β, δηλαδή ότι αποτελεί το λόγο της β. (στα μαθηματικά και στη λογική το «συνεπάγεται» συμβολίζεται με ένα βέλος ό).
[λόγ. γ' εν. < ελνστ. συνεπάγομαι `παίρνω μαζί μου΄ (αρχ. συνεπάγω `συνοδηγώ εναντίον΄) σημδ. γαλλ. entraîner]
