Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- ρουμάνι το [rumáni] Ο44 : πυκνό άγριο δάσος.
[τουρκ. orman -ι με μετάθ. του [r] και τροπή [o > u] από επίδρ. του χειλ. [m] ]
- ρουμανικός -ή -ό [rumanikós] Ε1 & ρουμάνικος -η -ο [rumánikos] Ε5 : που ανήκει ή που αναφέρεται στη Ρουμανία ή στους Ρουμάνους ή προέρχεται από αυτή ή από αυτούς: Ρουμανική κυβέρνηση / πόλη. Ρουμανική γλώσσα. || (ως ουσ.) η ρουμανική, τα ρουμάνικα, τα ρουμανικά, η ρουμανική γλώσσα: Mεταφράστηκε στα ρουμανικά.
ρουμανικά & ρουμάνικα ΕΠIΡΡ σε ρουμανική γλώσσα: Kείμενο γραμμένο ~. [Ρουμάν(ος < λατ. Romanus δες στο ρομανικός) -ικος· λόγ. Ρουμάν(ος) -ικός]
