Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- πραιτοριανός ο [pretorianós] Ο17 (συνήθ. πληθ.) : 1. στρατιώτης της φρουράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων: Tάγμα πραιτοριανών. 2. (μειωτ.) στρατιωτικός, ο οποίος στηρίζει δικτάτορα: Οι πραιτοριανοί της απριλιανής δικτατορίας. || (επέκτ., πληθ.) κύκλος ατόμων, που στηρίζουν (συχνά με τη βία) έναν ηγέτη ή μια ηγετική ομάδα: Οι δημοκρατικά εκλεγμένοι ηγέτες δε χρειάζονται πραιτοριανούς.
[λόγ.: 1: εν. < ελνστ. πληθ. πραιτωριανοί `στρατιώτες της φρουράς του πραίτορα΄ < λατ. praetoriani (ορθογρ. απλοπ.)· 2: σημδ. γαλλ. prétoriens < λατ. praetoriani]
