Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- ιθαγένεια η [iθajénia] Ο27 : (νομ.) ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει· (πρβ. εθνικότητα, υπηκοότητα): Δίκαιο ιθαγένειας. Aπώλεια ιθαγένειας. Έχω ελληνική / ξένη ~. Επιτρέπεται να αφαιρεθεί η ~ από εκείνον που ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη με τα εθνικά συμφέροντα.
[λόγ. ιθαγεν(ής) (επίθ.) -εια μτφρδ. γαλλ. indigénat]
