Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- βορειοανατολικός -ή -ό [vorioanatolikós] Ε1 : 1α. (για γεωγραφικό χώρο) που βρίσκεται προς το μεταξύ βορρά και ανατολής σημείο του ορίζοντα (συντομογρ. BA): Bορειοανατολική Ευρώπη. Bορειοανατολικά σύνορα. β. (για κτίσμα) που είναι στραμμένος προς το μεταξύ βορρά και ανατολής σημείο του ορίζοντα ή που η μία πλευρά του είναι στραμμένη προς το βορρά και η άλλη προς την ανατολή: H βορειοανατολική πρόσοψη του κτιρίου. || (ως ουσ.) τα βορειοανατολικά, το βορειοανατολικό τμήμα μιας περιοχής: Στα βορειοανατολικά του χωριού υπάρχει ένα δάσος. 2. που προέρχεται από το παραπάνω σημείο του ορίζοντα ή που κατευθύνεται προς αυτό: ~ άνεμος, ο γρέγος. Φύσηξαν βορειοανατολικοί άνεμοι.
βορειοανατολικά ΕΠIΡΡ: Tο επίκεντρο του σεισμού βρίσκεται πενήντα χιλιόμετρα ~ της Θεσσαλονίκης. [λόγ. βορειο- + ανατολικός μτφρδ. αγγλ. northeast]
