Combined Search
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- φωνητικός -ή -ό [fonitikós] Ε1 : I. που αναφέρεται στη φωνή, που γίνεται με τη φωνή: Φωνητική μουσική / άσκηση. Φωνητικές χορδές, που παράγουν τους ήχους της φωνής. || Tα φωνητικά μέρη ενός μουσικού κομματιού, και ως ουσ. τα φωνητικά, το τμήμα που τραγουδιέται. II. (γλωσσ.) που αφορά τη φωνητική, που ανήκει ή που βασίζεται σε αυτήν: Φωνητι κή γραφή / μεταγραφή / ορθογραφία. Διεθνές φωνητικό αλφάβητο. Φωνητικοί νόμοι.
φωνητικά ΕΠIΡΡ. [λόγ. < ελνστ. φωνητικός `που αναφέ ρεται στη φωνή, στην ομιλία΄ σημδ. γαλλ. phonétique < ελνστ. φωνητικός]
