Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- φονικό το [fonikó] Ο38 : (οικ.) φόνος: Όλοι ταράχτηκαν μόλις μαθεύτηκε το ~. Έγινε μεγάλο ~, σκοτώθηκαν πολλοί (συνήθ. σε συμπλοκή).
[εν. του αρχ. φονικά, τά (ουσιαστικοπ. ουδ. πληθ. του επιθ. φονικός)]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- φονικός -ή -ό [fonikós] Ε1 : που προκαλεί, επιφέρει το θάνατο, που σκοτώνει: Φονικά όπλα / όργανα. Φονική μάχη / σύγκρουση, κατά την οποία σκοτώνονται πολλοί. || Φονικό βλέμμα, γεμάτο μίσος και κακία.
[λόγ. < αρχ. φονικός]
