Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- παράγραφος η [paráγrafos] Ο36 : 1. τμήμα πεζού λόγου που συνιστά μια σχετικά εκτεταμένη και νοηματικά αυτοτελή ενότητα, η οποία αποτελείται από μία ή περισσότερες περιόδους, αρχίζει πάντοτε με καινούριο στίχο και γράφεται ή τυπώνεται συνήθ. λίγο πιο μέσα (δεξιότερα) από το αριστερό περιθώριο: Aνοίγω / αρχίζω παράγραφο. Tο κείμενο αποτελείται από τρεις παραγράφους. H ~ σημειώνεται με το σύμβολο Λ. Εσοχή παραγράφου. (έκφρ.) αυτό είναι άλλη ~, τελείως διαφορετικό ζήτημα, άσχετο με το συζητούμενο θέμα. 2. τμήμα, υποδιαίρεση ορισμένων ειδικών κειμένων (νόμων, διατάξεων κτλ.), συνήθ. με αρίθμηση: H ~ 3 του νόμου. H δεύτερη ~ του άρθρου 5 του Συντάγματος.
[λόγ. < ελνστ. παράγραφος (ενν. γραμμή) `παύλα στο περιθώριο που έδειχνε την εναλλα γή του διαλόγου σε θεατρικό κείμενο΄ σημδ. γαλλ. paragraphe < υστλατ. paragraphus (στη νέα σημ.) < ελνστ. παράγραφος]
[Λεξικό Κριαρά]
- παράγραφος η· πληθ. παράγραφες.
-
- (Νομ.) τμήμα, παράγραφος νόμου ή διατάγματος:
- παράγραφες δεν έχω μπλιο στο νου μου ουδέ ντιγέστα (Στάθ. Ά 293).
[μτγν. ουσ. παράγραφος. Η λ. και σήμ.]
- (Νομ.) τμήμα, παράγραφος νόμου ή διατάγματος:
