• 1)
  • α) (Σε προτάσεις κρίσης) δεν:
    • ουδέν ημπορώ τώρα να σε πλερώσω (Ασσίζ. 60^24‑5)·
    • ουδέν ήθελε περπατεί καθόλου (Αχιλλ. L 283)·
  • β) (σε προτάσεις επιθυμίας) μη(ν):
    • εάν η γυναίκα και ο άνδρας της έχουν παιδία, ουδέν να αφήσουν διά τα παιδία τους να πουληθεί ...το εδικόν τους (Ασσίζ. 128²³)·
  • γ) (με μτχ.):
    • αυτή (ενν. η κιβωτός) ουδέν σαλεύοντα ο Νώε ευθύς νομίζει να 'ναι κατάπαυσις νερού (Χούμνου, Κοσμογ. 483).
• 2) (Σε αποφατική συμπλοκή)
  • α) δεν:
    • πώς το κρατεί ο βασιλεύς και ουδέν το φανερώνει; (Βυζ. Ιλιάδ. 37)·
  • β) (με επόμ. τους αρνητ. συνδ. ουδέ και ούτε) δεν:
    • τον όρκον τους ουδέν κρατούν, ουδέ Θεόν φοβούνται (Χρον. Μορ. H 803)·
    • ουδέν κρατούν αλήθειαν ούτε όρκον; (Χρον. Μορ. H 124)8

[ουδ. της. αντων. ουδείς ως αποφατικό μόρ.]