• 1) Πολύ λίγος (σε αριθμό ή ποσότητα):
  • εξήλθεν ο βασιλεύς μετά τινών ολιγοστών στρατιωτών (Πανάρ. 77¹¹)·
  • βάνει ολιγοστόν άλας (Ιμπ. 640)·
• 2) Μικρός σε μέγεθος:
  • (Ερμον. Ε 263).
• 3) Περιορισμένος σε έκταση ή βαθμό:
  • εγίνην θανατικόν εις τας Σέρρας, αμή ήτον ολιγοστό (Συναδ. φ. 46^v).
• 4) (Προκ. για χρόνο) λίγος, πολύ σύντομος:
  • Καιρόν εκάμαν λιγοστόν όσον να ητοιμασθούσι (Άλ. Κύπρ. 918).
• 5) (Με αφηρημένο ουσ.) λίγος, μικρός:
  • ολιγοστήν ανακωχήν (ενν. να δώσεις) εκείνης της μητρός σου (Ριμ. Βελ. ρ 794).
• 6) Ασήμαντος, μη υπολογίσιμος, ανάξιος λόγου:
  • ολιγοστοί εις δύναμιν (Ριμ. Βελ ρ 258).

• Ο θετ. βαθμός του επιθ. ως συγκρ. = λιγότερος:
  • είμαστεν ολιγοστοί απ’ αύτους (Χρον. Μορ. P 3991).
• Το ουδ. του επιθ. (ολιγοστό(ν), λιγοστό) ως επίρρ. (πβ. ολιγοστά) = λίγο:
  • Εξέβην ο Ιμπέριος … να αναπαυθεί ολιγοστόν (Ιμπ. 653· Σπαν. (Μαυρ.) P 180).

[αρχ. επίθ. ολιγοστός. Ο τ. ελι‑ σήμ. ποντ. Ο τ. λι‑ στο Somav. και σήμ. Η λ. στο Somav. και σήμ. ποντ.]