• 1)
  • α) Νησί:
    • το νησί της Κρήτης (Ερωτόκρ. Β́ 320)·
  • β) (μεταφ.):
    • Ω στήθος μ’ ομορφότατον, νησί πολλ’ ακριβόν μου (Σουμμ., Παστ. φίδ. Δ́ [1405]).
• 2) (Εδώ γενικά για τα βόρεια παράλια της Μεσογείου και ειδικ. τα νησιά του Αιγαίου):
  • νησιά των εθνών (Πεντ. Γέν. X 5).

• Ο τ. ‑ίν ως (και σε) τοπων.:
  • (Σφρ., Χρον. 40⁷)·
  • Καλά Νησία (Πορτολ. Α 211⁴)·
  • στον πληθ. νησά (= οι Κυκλάδες):
    • (Στάθ. Γ́ 377).

[μτγν. ουσ. νησίον. Ο τ. ‑ί στο Βλάχ. και σήμ. Ο τ. νησσίν ιδιωμ. Ο πληθ. νησά και σήμ. κρητ.]