• (Στον πληθ.) μεταλλικά τύμπανα καλυμμένα με δέρμα, που παίζονταν, συν. δύο μαζί, από στρατιωτικούς μουσικούς (συν. προκ. για μικρή μπάντα από κρουστά και πνευστά που συνόδευε στρατιωτικές επιχειρήσεις):
  • (Τζάνε, Κρ. πόλ. 285²⁴)·
  • Ταμπόκια να κτυπούσινε, νιάκαρα να λαλούσι, τους Τούρκους ν’ αναγκάζουνε απάνω ν’ ανεβούσι (αυτ. 166²³).

[<παλαιότ. ιταλ. naccaro· ο τ. <βεν. gnacara. Η λ. και ο τ. σήμ. ιδιωμ.]