Παράλληλη αναζήτηση
| 13 εγγραφές [1 - 10] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μόλο [mólo] σύνδ. αντιθ. : (προφ.) σε υποτακτική σύνδεση· πάντα μαζί με το που εισάγει δευτερεύουσες εναντιωματικές προτάσεις· παρόλο που, αν και: Zητούσαν να τους πει την ιστορία του, ~ που την είχαν ακούσει πολλές φορές.
[< φρ. μ΄ όλο που]
[Λεξικό Κριαρά]
- μολόγχι(ο)ν το,
- βλ. μολόχιον.
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μολογώ [moloγó] & -άω, -ιέμαι Ρ10.1 : (λαϊκότρ.) 1. λέω, διηγούμαι κτ. ΠAΡ Kουκιά* τρως, κουκιά μολογάς. 2. ομολογώ.
[μσν. μολογώ < ελνστ. ὁμολογῶ `εξομολογούμαι τις αμαρτίες μου΄, αρχ. σημ. `συμφωνώ, λέω τα ίδια πράγματα΄]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μολονότι [molonóti] σύνδ. αντιθ. : ΣYN αν και. 1. σε υποτακτική σύνδεση, εισάγει κυρίως δευτερεύουσες εναντιωματικές προτάσεις που εκφράζουν εναντίωση, ισχυρή αντίθεση προς μια πρόταση ή και έννοια που ο ομιλητής τη θεωρεί πραγματικό γεγονός· παρόλο που, αν και: ~ προσπάθησε, τίποτε δεν κατάφερε. Άκουγε κάθε λέξη τους προσεκτικά, ~ δεν τους καταλάβαινε. Tώρα, ~ μετάνιωσε, τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Ήταν ακόμη όμορφη, ~ αρκετά γερασμένη. 2. κάποτε σε παρατακτική σύνδεση, ύστερα από τελεία ή άνω τελεία, εισάγει έντονη αντίθεση προς τα προηγούμενα: Λυπήθηκε πολύ· ~ κατά βάθος καταλάβαινε ότι δεν έπρεπε να την πειράξει. Πρέπει να πας. ~ πια είναι πολύ αργά.
[λόγ. < φρ. με όλον ότι με συνίζ. για αποφυγή της χασμ.]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μολοντούτο [molondúto] σύνδ. αντιθ. : (σπάν.) μολαταύτα.
[φρ. μ΄ όλον τούτο]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μόλος ο [mólos] Ο18 : στενόμακρη κατασκευή από πέτρες, τσιμέντο κτλ. που χρησιμοποιείται για το δέσιμο και το φόρτωμα των πλοίων καθώς και για την προστασία του λιμανιού· (πρβ. προκυμαία, προβλήτα): Kαράβι πλευρισμένο στο μόλο. Στάθηκε αναποφάσιστος στο μόλο πριν μπει στη βάρκα. || (επέκτ.) ο γύρω χώρος.
[μσν. μόλος < ελνστ. μῶλος < λατ. moles `ανάχωμα για προστασία λιμανιού΄ ή μέσω του ιταλ. molo -ς]
[Λεξικό Κριαρά]
- μόλος (I) ο.
-
- 1) Λιμενοβραχίονας, προβλήτα, προκυμαία:
- Η Κορώνη έναι χώρα και πόρτο με μόλο (Πορτολ. Α 21421· Ριμ. Βελ. ρ 143).
- 2) (Συνεκδ.) λιμάνι:
- εβάνασι στον μόλον Μάρτσα Μουτσέτου … τον στόλον (Αχέλ. 571).
[<λατ. moles. Η λ. τον 6. αι. και σήμ. (παλαιότ. γρ. μώ‑)]
- 1) Λιμενοβραχίονας, προβλήτα, προκυμαία:
[Λεξικό Κριαρά]
- μόλος (II) το.
-
- Μόλος (βλ. ά.):
- στο μόλος πάσινε, … στο καράβι μπαίνουσι (Τζάνε, Κρ. πόλ. 2259).
[<ουσ. μόλος ο με αλλαγή γένους. Η λ. και σήμ. κρητ.]
- Μόλος (βλ. ά.):
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μολοσσός 1 ο [molosós] Ο17 : είδος μεγαλόσωμου τσοπανόσκυλου.
[λόγ. < αρχ. (κύων) Μολοσσός (όν. λαού)]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- μολοσσός 2 ο : (μετρ.) είδος αρχαίου ελληνικού μέτρου.
[λόγ. < ελνστ. μολοσσός]
