• 1) Μουντζούρα, καπνιά:
  • οι από του εργαστηρίου του χαλκέως εξερχόμενοι και την μούντζην του μαυριασμού από του προσώπου εκπλύνοντες (Παράφρ. Χων. 273).
• 2) Συνεκδ. (από χρ. της λ. σε διαπομπεύσεις)
  • α) (υβριστ.) αβλεψία, τύφλα:
    • η μούτζα και αστοχία τους! (Συναξ. γυν. 848)·
  • β) κακοτυχία, ατυχία:
    • μα την μούζαν του και την κακήν του μοίραν (Σαχλ. N 163).

• Έκφρ. στα μάτια μούντζες και στρούντζες = (πιθ.) για υβριστ. χειρονομία:
  • (Σπανός A 412).
  • Φρ.
  • 1) Αλείφω κάπ. τις μούζες = προσβάλλω, ντροπιάζω κάπ. με τις πράξεις μου ή (πιθ.) κοροϊδεύω, εξαπατώ:
    • (Σαχλ. Ά PM 359).
  • 2) Χρίω κάπ. την μούζαν = περιφρονώ:
    • (Σαχλ. Ά PM 47).

[πιθ. <περσ. muzh (Γιαννουλέλλης 1982, ΛΚΝ), αν όχι <επίθ. μουντός (Ανδρ.). Ο τ. μούζα στο Du Cange και σήμ. κρητ. και κυπρ. Η λ. (Meursius, μούνζα) και ο τ. μούτζα και σήμ.]