• Ά Αμτβ.
  • 1) Τραγουδώ· ψάλλω:
    • (Διγ. O 1610), (Έκθ. χρον. 38¹⁴).
  • 2) Κελαϊδώ γλυκά, μελωδικά:
    • ψιττακοί και γερανοί λαμπρώς γαρ μελωδούσι (Διγ. A 3874).
  • 3) Ηχώ μελωδικά:
    • εκρούοντο τα όργανα, εμελώδουν τα πάντα (Διγ. Gr. 1780).
• Β́ Μτβ.
  • 1) (Με σύστ. αντικ.) τραγουδώ, ψάλλω:
    • ταύτα η στρατήγισσα χαίρουσα εμελώδει (Διγ. Z 558).
  • 2) Υμνολογώ:
    • όλες (ενν. οι ψυχές) να μελωδούσανε την χάριν την δικήν σας (Σουμμ., Παστ. φίδ. Έ [1157]).

[αρχ. μελωδέω]