• 1) Μομφή, κατηγορία, ψόγος:
  • (Αχέλ. 153), (Βίος Αλ. 2724).
• 2) Ντροπή, όνειδος:
  • να κόψουν τες ουράδες τους (ενν. οι αλεπούδες), να λείψ’ αυτή η μέμψη, ότ’ είναι μέλος άσχημον (Αιτωλ., Μύθ. 7⁴).
• 3)
  • α) Ελάττωμα, κουσούρι:
    • ο τσουκαλάς … κάμνει αγγεία εύμορφα … και δεν ευρίσκεται κανείς και μέμψιν να του θέσει (Γεωργηλ., Θαν. 247)·
  • β) ψεγάδι (προσώπου):
    • τες τόσες ομορφιές το πρόσωπό σου ήθελεν δίχως μέψην συγκεράσει (Κυπρ. ερωτ. 86¹⁴).

[αρχ. ουσ. μέμψις]