• 1)
  • α) Συνάθροιση, συγκέντρωση, συναγωγή:
    • θωρείς το μάζωμα ετούτο το μεγάλο (Ερωτόκρ. Β́ 927)·
    • ο Θεός … το μάζωγμα των νερών έκραξεν θάλασσες (Πεντ. Γέν. I 10)·
  • β) συλλογή:
    • να κάμω μίαν συλλογήν ή μάζωμα των σοφών και εναρέτων ανθρώπων (Ροδινός 161)·
  • γ) περισυλλογή· (εδώ ως σύστ. αντικ.):
    • να μαζώξουν μάζωμα για άχερο (Πεντ. Έξ. V 12).
• 2) Πλήθος:
  • μάζωμα εθνών (Πεντ. Γέν. XVII 5).
• 3) (Σε θέση πρόθ.) μαζί με:
  • ο Αβιμελέκ επήγεν προς αυτόν … και μάζωμα της συντροφιάς του (Πεντ. Γέν. XXVI 26).

[<μαζώνω + κατάλ. ‑μα. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ.]