• (Προκ. για σκύλο) εκπαιδευμένος να ανιχνεύει λαγούς, κυνηγετικός:
  • (Προδρ. I 238)·
  • λαγωνικούς χοντρόσκυλους από την Λουμπαρδέαν (Συναξ. γαδ. 33).

• Το ουδ. και το θηλ. ως ουσ. =
  • α) κυνηγετικός σκύλος:
    • οπού 'χω δυο λαβώνικα που κρένω να μην φύγει λαγός από το στόμα τους (Ευγέν. 252)·
    • λαγωνικές εσύρνασιν (ενν. οι δούλοι), γεράκια εκρατούσαν (Διγ. O 1305)·
  • β) (το ουδ., συνεκδ.) κυνήγι:
    • άφηκε το λαγωνικό, γιατί τονε παιδεύγει (Ερωτόκρ. Ά 135).

[<επίθ. λακωνικός (κύων, Steph. VI 51D· βλ. και λακ‑) με επίδρ. του ουσ. λαγ(ω)ός. Το ουδ. ως ουσ. στο Meursius (λαγονικόν) και σήμ. (‑ό)]