• 1) Τιμωρία:
  • (Κομν., Διδασκ. Δ 340).
• 2) Τόπος όπου δυστυχεί, βασανίζεται κανείς:
  • (Ερωφ. Β´ 277).
• 3)
  • α) Τόπος όπου τιμωρούνται οι αμαρτωλοί χριστιανοί μετά το θάνατό τους:
    • Ω Άδη και τση κόλασης τση σκοτεινής καημένες ψυχές (Ερωφ. Β´ 431)·
  • β) μεταθανάτια τιμωρία:
    • κόλασην από τον Θεόν να βρεις (Τζάνε, Κρ. πόλ. 513⁸).
• 4) Παιδεμός, ταλαιπωρία:
  • τες κόλασες που έπαθε γι’ αγάπη (Θησ. Ι´ [35²]· Καλλίμ. 2128).

[αρχ. ουσ. κόλασις. Η λ. (‑ση) και σήμ.]