• 1)
  • α) Kρεβάτι:
    • να τον δώσουσιν κραβάτιν διά να μείνει (Απολλών. 240)·
    • (προκ. για ανάκλιντρο):
      • εις το κρεβάτιν το λαμπρόν εκάθισεν επάνω, έφαγεν … (Καλλίμ. 390)·
  • β) (προκ. για ερωτικές σχέσεις):
    • πρόσεχε μην ανεβείς εις αλλουνού κρεβάτι (Ιστ. Βλαχ. 1964).
• 2) Nεκρικό φορείο, νεκροκρέβατο:
  • όρισε να κάμουσι (ενν. για το κορμί του Aρκίτα) … ένα κρεβάτι ξύλινο (Θησ. IA´ [14⁶]).
• 3) Yπνοδωμάτιο:
  • επήρεν τους (ενν. ο βασιλέας) και ήμπασιν μέσα εις το κρεβάτι (Aχιλλ. L 183).

[<μτγν. ουσ. κραβάτιον. O τ. ‑ι στο Βλάχ. (‑ββ‑) και σήμ.]