• 1)
  • α) Κλεψιά:
    • στο χωράφι σου εγίνηκε κλεψία· τα βόδια σου έκλεψαν κλέπτες (Αιτωλ., Μύθ. 91¹⁰)·
  • β) υπερβολική σπατάλη:
    • (Σοφιαν., Παιδαγ. 119)·
  • γ) κερδοσκοπία:
    • των αβουκάτων την κλεψιάν να την αποχωρίσω (Σαχλ., Αφήγ. 388).
• 2) Αυτό που έχει κλαπεί, κλοπιμαίο:
  • είπεν ότι έτερος του το επούλησεν (ενν. το άλογον) και διατούτο κρατώντα την κλεψίαν τήν εζητούσαν (Ασσίζ. 194²¹).
• 3) Λεηλασία:
  • (Τζάνε, Κρ. πόλ. 349¹³).
• 4) (Προκ. για πρόσωπο) απαγωγή:
  • μη μ’ ονειδίζεις αύριον ότι κλεψίαν σ’ επήρα (Διγ. Esc. 959).
• 5)
  • α) Δόλος, απάτη:
    • εβάλασίν τον με κλεψία στην λίμνην ν’ αποθάνει (Ζήνου, Βατραχ. 212)·
  • β) κατάχρηση της εμπιστοσύνης κάπ., προδοσία:
    • (Ροδολ. Α´ 293).
• 6) Κρυφή απόλαυση:
  • δίδει … για του πόθου τες κλεψιές ανάπαυσιν μεγάλην (Σουμμ., Παστ. φίδ. Γ´ [812]).
• 7) Αιφνιδιασμός, αιφνιδιαστική επίθεση:
  • με σκάλες το ηπήρασιν (ενν. το Δραγαμέστο) την νύκταν, με κλεψίαν (Χρον. Τόκκων 404).

[<αόρ. του κλέπτω + κατάλ. ‑ιά. Ο τ. ‑ία και σήμ. ποντ. Η λ. και σήμ.]