• Α´ Τοπ.
  • 1)
    • α) Κατόπι, στα ίχνη κάπ.:
      • να πάνε καταπόδι να γυρέψουνε … τον Μουσταφά (Χρον. σουλτ. 59²⁷)·
    • β) μαζί με κάπ.:
      • αν τύχει να μη θελήσει η γεναίκα να πάει καταπόδου μου προς την ηγή ετούτη; (Πεντ. Γέν. XXIV 5).
  • 2) Ξανά πίσω:
    • Μοσέ … εδηλαγώγησεν το ποίμινιο καταπόδου την έρημο (Πεντ. Έξ. III 1).
• Β´ (Χρον.) μετά, έπειτα από κάπ. ή κ.:
  • αφήκαμεν ενθύμησιν εις εκείνους όπου θέλουν έλθει καταπόδιν μας (Διγ. Άνδρ. 365²)·
  • ήτον καταπόδου το θανατικό (Πεντ. Αρ. XXV 19).
• Γ´ Μεταφ.
  • 1) Όμοια με κάπ.:
    • μη είσαι καταπόδου πολλούς να κακύνεις (Πεντ. Έξ. XXIII 2).
  • 2) Σύμφωνα με κ., όπως επιθυμεί και κατευθύνει κ., όπως επιβάλλει, προστάζει κ.:
    • να πορνέψουν καταπόδου τα είδωλά τους (Πεντ. Έξ. XXXIV 15).

• Φρ.
• 1) Γεμίζω καταπόδου τον Κύριον ή του Κύριου, βλ. γεμίζω Α´5.
• 2) Πηγαίνω καταπόδου (τον Κύριο ή είδωλα) = ακολουθώ πιστά, λατρεύω:
  • (Πεντ. Δευτ. XIII 5).
• 3) Στρέφομαι από καταπόδου κάπ. = απομακρύνομαι από κάπ., εγκαταλείπω κάπ.:
  • (Πεντ. Δευτ. XXIII 15).

[<συνεκφ. κατά πόδιν ή <αρχ. επιρρ. έκφρ. κατά πόδας ή κατά πόδα. Ο τ. ‑ι στο Somav. και σήμ. Ο τ. ‑ού και σήμ. ιδιωμ.].