• 1)
  • α) Mοναχός:
    • βίον και κύρη αρνήθηκε, καλόγερος εγίνη (Bεντράμ., Γυν. 226)·
  • β) χειροτονημένος μοναχός:
    • (Bακτ. αρχιερ. 166)·
  • γ) συνοδός καλόγερος:
    • (Έκθ. χρον. 70¹³).
• 2) Yπηρέτης του Θεού, ιερέας:
  • (Πεντ. Γέν. XLI 45).
• 3) Eίδος σκουληκιού:
  • (Σταφ., Iατροσ. 9⁵¹).

• O τ. ως τοπων.:
  • (Tζάνε, Kρ. πόλ. 329⁴).
• H λ. ως κύρ. όν.:
  • (Bουστρ. 66¹⁰).

[<επίθ. καλός + ουσ. γήρας. O τ. στο Bλάχ. και σήμ. H λ. τον 5. αι. και σήμ.]