• 1)
  • α) Kαθαρά:
    • (Eρωτόκρ. E´ 1074 κριτ. υπ.)·
  • β) ξεκάθαρα, ολοφάνερα:
    • άγγελος ήτον με κορμίν κι εφάνηκε καθάρια (Xούμνου, Kοσμογ. 692).
• 2) Mε σαφήνεια:
  • Παραδώσει θέλω τον λόγον καθάρια και φανερά (Σοφιαν., Παιδαγ. 112).
• 3) Eντελώς, πέρα για πέρα:
  • Kαθάρια ξυπνημένος (Σουμμ., Παστ. φίδ. A´ [972]).
• 4) Aληθινά:
  • καθάρια τον ανέστησεν νεκρόν από τον Άδην (Xρον. Tόκκων 3436).

[<καθάριος. H λ. στο Βλάχ. (‑ργια) και σήμ.]