Παράλληλη αναζήτηση
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- επαναστατώ [epanastató] Ρ10.9α μππ. επαναστατημένος : 1α.εξεγείρομαι με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας και την πραγματοποίηση ριζικών αλλαγών (πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών κτλ.): Tο 1821 οι Έλληνες επαναστάτησαν και απέκτησαν την ανεξαρτησία τους. Ο επαναστατημένος λαός ανέτρεψε τον τύραννο. Επαναστάτησαν οι δούλοι / οι εξαθλιωμένοι αγρότες. || (σπάν.) κάνω κπ. να επαναστατήσει: Ο Λυκούργος Λογοθέτης επαναστάτησε τη Xίο. β. αντί για στασιάζω, κάνω κίνημα ή πραξικόπημα. 2. (μτφ.) εκδηλώνω έντονη αντίθεση σε μια κατάσταση η οποία θεωρείται δεσμευτική, καταπιεστική ή παράλογη: H ανθρώπινη συνείδηση επαναστατεί μπροστά σε τέτοια αδικία. Επαναστάτησε κατά της μοίρας του. Tα επαναστατημένα νιάτα.
[λόγ. επαναστάτ(ης) -ώ (πρβ. αρχ. ἐπανίσταμαι ίδ. σημ.)]
