• 1) Ερμηνευτής·
  • α) (προκ. για οιωνούς):
    • (Μετάφρ. «Χαρακτ.» Θεοφρ. 128)·
  • β) (προκ. για την Αγία Γραφή):
    • (Ροδινός 144).
• 2) (Προκ. για την Αγία Γραφή) μεταφραστής:
  • τον ’ξηγητήν του Ψαλτηρίου (Παλαμήδ., Ψαλμ. 425).
• 3) (Προκ. για αξίωμα) σύμβουλος:
  • ο δε βασιλεύς … εχρήσατο υπουργούς και εξηγητάς (Βακτ. αρχιερ. 211).

[αρχ. ουσ. εξηγητής. Η λ. και σήμ.]