• I. Ενεργ.
  • 1) Παραδίδω κάπ.:
    • προς ανατασμούς να τον εκδώσεις (Καλλίμ. 2376).
  • 2) (Με αντικ. τη λ. εαυτόν) αφήνομαι, επιδίδομαι σε κ.:
    • οι δε Αλβανίται εξέδωκαν εαυτούς εις τα κούρση και κέρδη (Ιστ. Ηπείρ. ΧΧΧVIII⁵).
  • 3) Παραχωρώ κ. σε κάπ., δίνω, χαρίζω:
    • Ο κόντος γαρ του εξέδωκεν όσον λογάριν είχε (Χρον. Μορ. H 1384).
  • 4)
    • α) Αποφασίζω:
      • Πελάγιος … του αυτού λεγατίου εξουσιαστής έκδωκεν … ότι … (Διάτ. Κυπρ. 504²¹)·
    • β) φρ. εκδίδω απόφασιν = αποφασίζω:
      • (Διάτ. Κυπρ. 503³).
  • 5) (Προκ. για γυναίκα) ενδίδω στις ερωτικές διαθέσεις κάπ.:
    • (Πτωχολ. α 625).
  • 6) Ορμώ σε κάπ., «ρίχνομαι»:
    • εις αύτας γαρ εξέδωκαν μετά μεγάλου πόθου (Αλφ. 23⁷).
  • 7) Δίνω, παρέχω (αφορμή):
    • (Διγ. Z 1833).
  • 8) Φρ. εκδίδω εκδίκησιν = τιμωρούμαι:
    • (Ερμον. Σ 216).
• II. Μέσ.
  • 1) (Κατά τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων) παραδίδομαι:
    • κατά κράτος νικά και εις χείρας αυτού ο δεσπότης εξέδοτο (Ιστ. Ηπείρ. XXXIX⁷).
  • 2) Φρ. εκδίδομαι λύσιν = (προκ. για εκκλησιαστικούς) δίνω την άδεια, τη δυνατότητα:
    • (Διάτ. Κυπρ. 501¹³).

• Το θηλ. της μτχ. παρκ. ως ουσ. = πόρνη:
  • (Συναξ. γυν. 852).

[αρχ. εκδίδωμι. Ο τ. και σήμ.]