• Α´ Μτβ.
  • 1)
    • α) Κατηγορώ:
      • (Μαχ. 296³⁴)·
      • (αλληλοπαθώς):
        • εδικοί μαλώνουσιν, εγκαλιούνται δια την κληρονομίαν (Ρωσσέρ. 225)·
    • β) (νομ.) καταγγέλλω:
      • είς Σαμαρείτης αγκαλέ … έναν Σαρακηνόν διά χρείος (Ασσίζ. 307²¹)·
      • (με σύστ. αντικ.):
        • το αγκάλεμαν τό αγκάλεσεν ο αφέντης της Σπάρας (Μαχ. 194^27‑8)·
      • φρ. αγκαλώ εις έγκλημαν = καταγγέλλω:
        • (Ασσίζ. 281²⁸).
  • 2) Παρακαλώ:
    • Αυτά ήσαν τά εγκάλεσα δι’ εσέναν το φεγγάριν (Λίβ. Sc. 660).
  • 3)
    • α) Αναφέρω, ανακοινώνω:
      • ου δέχεται κανέν (ενν. πιττάκι) από τά γράφω. Και ιδού εγκαλώ σε το, έρως μου (Λίβ. Sc. 365)·
    • β) εξομολογούμαι σε κάπ. κ., εμπιστεύομαι:
      • να σε εγκαλέσω τά ποθώ (Λίβ. Esc. 1756)·
      • φρ. εγκαλώ κ. εις Θεόν = αφήνω κ. στην κρίση του Θεού:
        • (Σπαν. P 342).
  • 4) Παραπονούμαι:
    • εγκάλεσεν η Εκάβη … τον βασιλέα Ατρείδην (Ερμον. Ω μετά στ. 25).
  • 5) Προσκαλώ:
    • τους αγκαλέσα να έλθου ν’ απολογηθούν (Μαχ. 332¹⁴).
• Β´ Αμτβ.
  • 1) (Νομ.) κάνω καταγγελία:
    • χάνει κανένα πράγμαν απέσω του και έρχεται να αγκαλέσει εις την αυλήν (Ασσίζ. 482²²).
  • 2) Εγείρω αξιώσεις:
    • το σουπέρπιον γένος των Γενουβήσων … αγκαλέσαν από το άδικον οπού τους εγίνετον εις την Κύπρον (Μαχ. 134¹⁷).
  • 3) Προσφεύγω:
    • αγκαλέσαν εις την ρήγαινα (Μαχ. 430^3-4).

• Οι μτχ. εγκαλών και αγκαλών ως ουσ. = κατήγορος:
  • (Ασσίζ. 479²⁷, 29¹⁹).
• Οι μτχ. εγκαλώμενος, εγκαλούμενος, αγκαλεμένος, αγκαλώμενος, αγκαλωμένος και αγκαλούμενος ως ουσ. = κατηγορούμενος:
  • (Ασσίζ. 85⁹, 218³, 415²⁰, κ.α).

[αρχ. εγκαλέω. Πβ. και εκκαλώ. Η λ. και οι τ. αγκαλιώ και αγκαλώ και σήμ. ιδιωμ.]