• 1) Υποδούλωση:
  • νίκας εποίησα πολλάς, μεγάλας δουλοσύνας (Ριμ. Βελ. ρ 645)·
  • (μεταφ.):
    • συνεδουλογράφησεν καμέ μετά των άλλων εις δουλοσύνην φοβεράν όλην μου την καρδίαν (Καλλίμ. 741).
• 2) Υποταγή· υπακοή:
  • να δείξομεν σ’ αυτούς τιμήν και δουλοσύνην (Πένθ. θαν. 118).
• 3) Ταπεινότητα, ταπεινοφροσύνη:
  • μετά φόβου και στοργής και μετά δουλοσύνης (Πουλολ. 575).
• 4) Υπηρεσία:
  • εις την δουλοσύνην αυτού προσεδέξατό με (Ψευδο-Σφρ. 522²⁴).

[αρχ. ουσ. δουλοσύνη. Η λ. και σήμ. ποντ.]