• 1)
  • α) Επαναφορά στο σωστό, αποκατάσταση:
    • πράγματα πολλά, ά γίνονται, ω πάτερ, και ποίησε διόρθωσιν (Προδρ. ΙV 493)·
  • β) (προκ. για άνθρωπο) υπόδειξη:
    • ορθές νουθεσίες και διόρθωσες (Χριστ. διδασκ. 306).
• 2) Σκευή αλόγου:
  • φαρίν τον δίδει και άρματα με την διόρθωσίν του (Φλώρ. 525 κριτ. υπ).

[αρχ. ουσ. διόρθωσις. Η λ. (‑ση) και σήμ.]