• 1) Που δε φαίνεται, αφανής:
  • αφανέρωτα … πράγματα (Aιτωλ., Mύθ. 93²⁴).
• 2) Που είναι εξαφανισμένος, άφαντος· φυγάς:
  • (Παράφρ. Xων. 140).
• 3) (Προκ. για απόκριση) που δε φανερώνει την πραγματική σκέψη του ομιλητή, μη ειλικρινής:
  • (Bακτ. αρχιερ. 157).

[<στερ. α‑ + φανερώνω. H λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

• ① not made apparent or visible, unrevealed, unseen, invisible (near-syn ανίδωτος, αόρατος2 1):
  • αφανέρωτη κίνηση, πεποίθηση, φτώχεια |
  • μέσ' από τις πηχτές φυλλωσιές τινάζονταν τιτιβίσματα από αφανέρωτα πουλιά (Myriv) |
  • ο καλόγερος δέεται σκυφτός, με πρόσωπο αφανέρωτο (Terzakis) |
  • η υποσυνείδητη ζωή μας [είναι] αφανέρωτη στη συνείδηση και σχεδόν άπιαστη από τις αισθήσεις μας (Karantonis) |
  • να ανέβει σιγά σιγά ως την έμπνευση, .. μέσα στον αφανέρωτο υποσυνείδητο κόσμο της δημιουργίας (Dimaras) |
  • poem είδα τον κάμπο πέρα πλημμυρισμένο | με το φως ενός αφανέρωτου φεγγαριού (Seferis)

• ⓐ not made known, unrevealed (ant φανερός, φανερωμένος):
  • ~ ηρωισμός |
  • αφανέρωτη αδυναμία, δυνατότητα |
  • αφανέρωτο δράμα |
  • επιτρέπουν και την παρουσίαση πολλών θεατρικών έργων, που διαφορετικά θα έμεναν αφανέρωτα (Panagiotop) |
  • ο άνθρωπος, που ξέρει το μυστικό το ξένο, δε δύναται να το κρατήσει για πολύ αφανέρωτο (Petsalis) |
  • ανάμεσα στην A. και τον Γ. πλέκεται ένα δειλό, κρυφό και αφανέρωτο στην αρχή ειδύλλιο (Sachinis) |
  • αυτός είναι ο πειρασμός, η δοκιμασία στην οποία υποβάλλει ο ~ ακόμη Oδυσσέας τη γυναίκα του (Maronitis)

• ⓑ unexpressed, not manifested, unmanifested, unrevealed (syn ανεκδήλωτος 1, ανέκφραστος 2):
  • αναπηδά ό,τι είχε δεσμευθεί αφανέρωτο μέσα της (Thrylos)

• ② obscure, unknown, undistinguished (syn αφανής2 3):
  • ~ συγγραφέας, σοφός |
  • σε κάποιους προηγούμενους, γνωστούς ή αφανέρωτους, χρωστάει κι ο πιο μεγάλος τουλάχιστον όσα και στον εαυτό του (Kanellop)

[fr postmed (Somavera), ByzG αφανέρωτος, cpd w. *φανερωτός (: φανερώνω)]