• Το να είναι κάπ. αυτεξούσιος, η ελεύθερη βούληση:
  • (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 382^v).

[μτγν. ουσ. αυτεξουσιότης]

• ability or right to control one's own affairs, self-government, self-determination, autonomy, independence (syn in αυτεξούσιο 1):
  • το μοναδικό είδος αυτεξουσιότητας που μένει στο δούλο είναι η θέλησή του να ελευθερωθεί (Tatakis) |
  • το πνεύμα της χειραφέτησης από τους γονείς και της αυτεξουσιότητας .. καλλιεργεί με σύστημα η αμερικανική αγωγή (Theotokas) |
  • αυτήν την απειθαρχία και την ~ του βουλητικού την εκμεταλλεύεται ο ποιητής (Chourmouzios)

[fr kath αυτεξουσιότης ← MG, PatrG ← K, der of αυτεξούσιος]