• 1) Που δεν έχει σκεπή, στέγη:
  • (Hagia Sophia ω 509¹⁵).
• 2) Που έχει ακάλυπτο το κεφάλι του:
  • (Λίβ. Esc. 1030).

[μτγν. επίθ. ασκέπαστος. H λ. και σήμ.]

• ① having no cover or lid, uncovered, open (syn ακάλυπτος 1, ανοιχτός 2, άσκεπος 1, ξεσκέπαστος, ξέσκεπος):
  • κοιμάται ~ |
  • ασκέπαστη κατσαρόλα |
  • ασκέπαστο πηγάδι, πιθάρι, σταμνί |
  • poem ρίξε στο ασκέπαστο το φως το πράσινο κρυστάλλι (Palam)

• ⓐ having no roof, roofless, uncovered, open (syn ακάλυπτος 1c, απροστάτευτος 1, άσκεπος 1b, αστέγαστος 1):
  • ασκέπαστη αυλή |
  • ασκέπαστο κτίριο |
  • σύνολο από μεγάλα οικοδομήματα χωριστά, αλλά και ασκέπαστους χώρους, αυλές, γυμναστήρια κλ (Papanoutsos) |
  • μένεις ασάλευτος ώρες σ' ασκέπαστο τόπο (Petsalis)

• ② uncovered, unprotected (syn απροστάτευτος 1, αφύλαχτος):
  • [το δεντράκι] το 'γερνε ο αέρας, να σκεπάσει ένα μεγάλο τσαμπί σταφύλι, που θα το 'καιγε ο ήλιος ασκέπαστο (Valmas)

• ⓑ uncovered, bare (syn ακάλυπτος 1b, άσκεπος 2, γυμνός, ξεσκέπαστος):
  • ασκέπαστο μέτωπο, πρόσωπο, χέρι |
  • ασκέπαστο κεφάλι (syn ξεσκούφωτο κεφάλι) |
  • το περιτόναιο σχηματίζει δεξιά και αριστερά από τη μήτρα, αφήνοντας ασκέπαστα τα χείλη της, μιαν αναδίπλωση (Louros) |
  • φορούσε ένα πράσινο μπλουζάκι, που άφηνε ασκέπαστο το στήθος της (Prevelakis) |
  • τα χοντρά γόνατά του μέναν ασκέπαστα (Tsirkas)

• ③ fig unconcealed, unveiled, forthright (near-syn ακάλυπτος 4, ανοιχτός 7, φανερός):
  • όλη μου η ποίηση .. δείχνεται ασκέπαστη σε όλα μου τα ποιητικά σε βιβλία παρουσιάσματα (Palam) |
  • πρέπει κανείς να ξέρει να ξεχωρίζει τους πρόστυχους πορνογράφους από τα στρογγυλά και τ' ασκέπαστα λόγια των Aριστοφάνηδων (id.)

[fr postmed, MG ασκέπαστος ← LK (also pap), cpd w. σκεπαστός (: σκεπάζω)]