• ① recitation of one's praises or virtues, aretalogy:
  • η έμμεση προεξαγγελία της άφιξης ενός θεού και η ~του από κάποιον τρίτο αποτελούν τυπικά στοιχεία στην αρχαία θρησκεία (FKakridis) |
  • παρακολουθεί τα νέα δημοσιεύματα γεμάτα από αρετολογία και υπερηφάνεια για την προγονική δόξα (Dimaras)

• ② philos branch of ethics concerned w. the nature of virtue:
  • η κριτική αποσαφήνιση της ορθής έννοιας των αρετών, δηλαδή η αρετολογία, δεν απασχολεί πολύ τη νέωτερη ηθική θεωρία (Papanoutsos)

[fr kath αρεταλογία & αρετολογία ← K ἀρεταλογία, cpd w. -λογία]