• Aπόφαση:
  • (Mαχ. 258²⁹)·
  • φρ. ποιώ απόφα = αποφασίζω:
    • (αυτ. 392²²).

[<ουσ. απόφασις. H λ. και σήμ. κυπρ.]

• supplied by αποτρώγω, g.v.), subj αποφάγω (& αποφάω), pf & plupf έχω-είχα αποφάγει (& αποφάει)

• ① (have) finished eating (syn απογεύτηκα):
  • απόφαγε το κατσίκι, τα λουκούμια, το ψωμί |
  • phr ~ τα ψωμιά μου my life is almost over |
  • prov νίψου κι αποφάγαμε wash yourself because we're finished eating, said of a job finished quickly |
  • το μεσημέρι, έτσι αποφάμε, θα πεταχτείς μια στιγμούλα να μου τη φέρεις (Xenop) |
  • απόφαγαν γρήγορα κ' έκαναν πάλι το σταυρό τους (Petsalis) |
  • είχαμε αποφάει και καθόμασταν ξαπλωμένοι να κοιτάζουμε τ' άστρα (Zappas) |
  • poem .. και σύντας πια αποφάτε, | θα 'ρθει η στιγμή να σας ρωτήσουμε ποιοι τάχα να 'στε ανθρώποι (Homer Od 4.60 Kaz-Kakr)

• ② consume entirely, eat up:
  • poem θα σε αποφάει σαράκι | στο ακίνητο σκαρί (Markoras)

[fr postmed, MG απόφαγα ← K (also pap), AG ἀπέφαγον, aor of ἀπεσθίω; s. also ἀποτρώγω]

• ① fruit (sweet etc) eaten at the end of meal, dessert (syn απόδειπνο 4, L επιδόρπιο):
  • κάθισαν να φάνε αβγά, τυρί, αρνί .. και μήλα γι' ~ (Petsalis)

• ② usu pl αποφάγια τα, food remainders, left-overs (syn απομεινάρια 2, αποφαγούδια):
  • δάγκασε μια ξερή κόρα ψωμί από του τραπεζιού τ' αποφάγια (Vlachogiannis) |
  • ακουμπήσαν πλάι κάποια γαβάθα ξέχειλη αποφάγια (Grigoris) |
  • οι γάτοι τρων τους ποντικούς των σπιτιών και τ' αποφάγια των ανθρώπων (Karagatsis)

[fr postmed (Somavera) αποφάγι ← MG αποφάγιν ← αποφαγείν, aor inf of AG (+) ἀπέφαγον]

• έδωσε στον άρρωστο πατέρα της τ' αποφαγούδια του μεσημεριού (Xenop) |

• στο πάτωμα, μια ντουζίνα άπλυτα πιάτα μ' αποφαγούδια (Karagatsis)

[der of MG αποφάγιν w. suff -ούδιν; cf αποδιαλεγούδι]

• ① seem, appear (syn φαίνομαι):
  • ο δείνα μου αποφάνηκε τεμπέλης |
  • τα κείμενα, από άψυχα που μας αποφαίνονται, θα γίνουν έμψυχα (Theodorakop)

• ⓐ be seen, be apparent, become visible (syn φαίνομαι, φανερώνομαι):
  • από τη φούρκα αυτή δεν αποφάνηκε στο ρομάντζο τίποτα (Psichari) |
  • σεργιανούσε τη ματιά του κειδά χωρίς ν' αποφαίνεται (Panagiotop)

• ⓑ be felt, be perceived, make an impression (syn phr L γίνομαι αισθητός):
  • δε θα του αποφανεί καθόλου η έλλειψη τούτη (Terzakis) |
  • τα ξεπλήρωναν με κρατήσεις απ' το μισθό τους κι ούτε τους αποφαίνονταν (Mitropoulou)

• ② impers it seems, it appears (syn φαίνεται):
  • της αποφαίνεται πως το φως του νου της έσβησε (Theodorakop)

• ⓒ it is, or becomes, apparent or obvious (syn φαίνεται, syn phr είναι φανερό):
  • ήταν κάποτες τόσο συλλογισμένη που της αποφαίνουνταν και στο πρόσωπό της (Psichari) |
  • τώρα αποφάνηκε ότι EAM θα πει κομμουνισμός (ChZalokostas)

[fr postmed (Somavera) αποφαίνομαι ← MG ← AG ← ἀποφαίνω 'show']

• ① express or give one's opinion, declare, enounce, assert (syn γνωματεύω, γνωμοδοτώ, δηλώνω):
  • ο γιατρός, ο εμπειρογνώμονας, η επιστήμη αποφαίνεται |
  • ~ με ασφάλεια, βεβαιότητα, επιφύλαξη, κύρος |
  • ~ θετικά, κατηγορηματικά, τελεσίδικα, υπεύθυνα, υποτιμητικά |
  • ~ πάνω στο ζήτημα, στην ουσία |
  • ~ για το μέλλον, για την αξία του έργου |
  • η έκθεση αποφαίνεται ότι οι προοπτικές της οικονομίας διαγράφονται δυσμενείς |
  • οι ψυχολόγοι είχαν αποφανθεί ότι ο δολοφόνος έτρεφε παθολογικό μίσος για τις γυναίκες |
  • ο Aριστοτέλης αποφαίνεται ότι το κακό δεν έχει οντότητα (Tatakis) |
  • πάντα μια κρίση αποφαίνεται για την πραγματικότητα οποιουδήποτε αντικειμένου (Papanoutsos) |
  • αποφαίνεται πως τα εναέρια ταξίδια είναι τα ωραιότερα που μπορεί να κάνει κανένας (Ouranis) |
  • το μαντείο αποφάνθηκε ότι έφθασε το τέλος του (Varelas) |
  • poem δεν ξέρω τι ν' αποφανθώ | γι' αυτή την ομορφιά σου (Spanias)

• ② issue a decision or verdict, decide, rule, determine (syn αποφασίζω 1, κρίνω, ορίζω):
  • το δικαστήριο, ο νομοθέτης, το υπουργείο αποφάνθηκε |
  • μελετά τους δυο φιλοσόφους χωρίς ν' αποφαίνεται για την υπεροχή του ενός ή του άλλου (Vacalop) |
  • δεν πρέπει να βιαστούμε ν' αποφανθούμε ότι ο ένας μιμήθηκε τον άλλον (Stasinop) |
  • μπορούμε ν' αποφανθούμε, μόνο με τα ανθρωπολογικά στοιχεία, αν είναι συγγενής ομάδα με τις άλλες ομάδες της Tραπεζούντας; (Poulianos)

[fr kath αποφαίνομαι ← MG αποφαίνω 'decide' ← K (also pap), AG ἀποφαίνω 'declare']

• ① expressing an opinion, declaring, asserting:
  • αποφαινόμενοι ότι S είναι P δεχόμαστε στο υποκείμενο S μιαν ιδιότητα P (Papanoutsos)

• ② substantiv. ο ~, person expressing an opinion:
  • ο ~ γνωρίζει όλες τις συνέπειες της απόφανσής του (Papanoutsos)

[fr kath αποφαινόμενος, prp of αποφαίνομαι2]