• ① = αποστράγγι

• ⓐ fig last remaining thing, thought or feeling:
  • o κατασκευαστής διαλαλεί σε πρώτο πρόσωπο τα αποστραγγίδια καρδιάς και νου, νομίζοντας πως αναστένει έτσι ποιητική μορφή (Apostolakis)

• ② mass of pressed olives, grapes etc:
  • τ' ~ των σταφυλιών |
  • τ' ~ από το λάδι (Sterea) |
  • στέμφυλα έλεγαν οι αρχαίοι τ' αποστραγγίδια από τις ελιές στα λιοτρίβια (Saratsis) [der of MG *αποστραγγίδιν (whence Rhodes αποστραγγίν, this fr -στραγγί

[δ]ιν), der of αποστραγγίζω]