• Που δεν έχει περπατηθεί, αδιάβατος:
  • η θάλασσα … επόμεινεν απροπάτηκτος (Mορεζίν., Kλίνη Σολομ. 430).

[<στερ. α‑ + περπατώ. H λ. και σήμ.]

• ① not walked on, untrodden, untraversed:
  • ~ κάμπος, απερπάτητο βουνό |
  • δεν άφησε τόπο απερπάτητο

• ⓐ impassable, impenetrable (syn απέραστος 1):
  • το μονοπάτι έγινε απερπάτητο |
  • poem .. ο θάνατος σείει το μαύρο του λοφίο | σα δάσος απερπάτητο (Pavleas)

• ② act. one who has not walked or moved about (ant περπατημένος):
  • απερπάτητο παιδί |
  • στο περιβόλι αυτό, ένας φτωχός, αταξίδευτος, ~ ποιητής σαν εμένα, θα μπορούσε να βρει κάποιες ήσυχες στιγμές (Palam)

[fr MG *απερπάτητος (Kriaras' Lex), cpd w. περπατητός (: περπατώ); cf -περιπατητός ή n cpds ακαιροπεριπάτητος, σεμνοπεριπάτητος etc]