• ① make soft, soften (syn in απαλαίνω 1α):
  • η λοσιόν απαλύνει την επιδερμίδα |
  • ο πόθος απάλυνε και ρόδιζε ένα ξαναγεννημένο δέρμα (Roufos)

• ⓐ become soft, soften:
  • poem ω! ν' απαλύνει ξάφνω στην αφή μας | το δέρμα της σιωπής που μας στενεύει (Seferis)

• ② reduce the intensity of, tone down, soften, moderate (syn in απαλαίνω 1b):
  • απάλυνε τον πίνακα με ήμερους και μαλακούς τόνους |
  • περνάει σουρντίνα στο βιολί για να απαλύνει τον ήχο |
  • είδα τα δάκρυα ν' απαλύνουν το ψυχρό γαλάζιο φως των ματιών του (Karagatsis)

• ③ make less sharp or harsh, smooth (syn in απαλαίνω 2):
  • το δούλεμα απαλύνει την ύλη |
  • ο γλύπτης απάλυνε την τραχύτητα της έκφρασης |
  • οι ήσκιοι εξαϋλώνουν και απαλύνουν τις γραμμές (Ouranis, adapted) |
  • poem και της απελπισιάς τ' άυπνο καπλάνι | για λίγο τ' άγριο νύχι θ' απαλύνει (Mavilis)

• ⓑ intr become less sharp or harsh, soften:
  • το τοπίο απαλύνεται μέσα στη συννεφιά |
  • με τα χρόνια είχαν απαλύνει, είχαν γλυκάνει τα χαρακτηριστικά της μορφής του (Petsalis)

• ④ fig soften, blunt (near-syn L αμβλύνω):
  • ~ αιχμές, διαφορές, εχθρότητες, οξύτητες |
  • δεν έχει απαλύνει την σάτιρά του |
  • ο ρόλος της μες στο σπίτι ήταν να απαλύνει τις αντιθέσεις (Theotokas)

• ⓒ become less severe, diminish:
  • ο διχασμός ο βασικός θα απαλύνει και θα μικρύνει (Tsatsos)

• ⑤ make mellow, mollify, pacify (syn απαλαίνω 3, L καταπραΰνω, κατευνάζω):
  • η αγάπη στην πατρίδα απαλύνει κι αυτόν τον σκληρό θάνατο (Melas, adapted) |
  • φιλοδόξησαν ν' απαλύνουν το ήθος, να γεμίσουν ευγένεια και καλοσύνη την ψυχή (Panagiotop) |
  • προσπαθούσε να απαλύνει την καρδιά των κακών (Kanellop) |
  • αυτοί οι γλυκοί ήχοι συνθέτουν μια συμφωνία ειρήνης και καλοσύνης που απαλύνουν την ψυχή του ανθρώπου (Ouranis) |
  • poem .. το θυμό | με τους χορούς των απαλύναν οι ώρες (Skipis)

• ⓓ calm down, soothe (syn ηρεμίζω, καλμάρω):
  • το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ζωγράφου είν' ένας λυρικός τόνος που απαλύνει το μάτι (Kanellop) |
  • τ' αλαφρό αγέρι τού δρόσιζε το μέτωπο κι απάλυνε τη συλλογή του (TAthanasiadis) |
  • poem δεν απαλύνει | τίποτε την σκέψη, παρ' αναδρομές σε περασμένα | φθινόπωρα (Papatsonis)

• ⑥ alleviate, ease (syn ανακουφίζω, απαλαίνω 4, ελαφρύνω):
  • ~ τη δυστυχία, τη θλίψη, την πίκρα, το σπαραγμό, τη στενοχώρια |
  • ~ τη ζωή, τις συνθήκες διαβιώσεως |
  • οι φίλοι απαλύνουν τον καημό του μισεμού |
  • η λύπη απαλύνεται και ο πόνος κυλάει εύκολα στο χαρτί (KPapa) |
  • η εξομολόγηση απαλύνει το μαρτύριο της τύψης (Stasinop, adapted)

• ⓔ lessen, mitigate, moderate (syn ελαττώνω L, μικραίνω):
  • δεν ~ την αυστηρότητά μου |
  • το βράδυ ερχότανε σιγανό, σίγουρο, ν' απαλύνει την κάψα της ημέρας (Petsalis) |
  • η αγάπη δεν ανταποδίδει το κακό αλλά ενεργεί για να το απαλύνει (AVlachos) |
  • η δροσιά, η ποίηση και η χάρη των κεφαλαίων της ανάπαυσης απαλύνει την εντύπωση της φρίκης και του θανάτου (Sachinis)

• ⓕ become less or lighter:
  • είχε απαλύνει το σκοτάδι, δίχως να προβάλει φως πουθενά (Karagatsis) |
  • poem κάμε, παρηγοριά μου, ν' απαλύνει ο μαύρος πόνος που στα στήθη κλείνω (Gryparis)

[fr MG απαλύνω ← PatrG ← K (LXX), AG]