• 1) Δυσοίωνος:
  • ο Παγιαζίτ την απαίσιον αυτῴ είδεν ώραν (Δούκ. 209²⁰).
• 2) Φριχτός:
  • ουδέποτε γενήσεται δι’ εμού το απαίσιον τούτ’ έργον (αυτ. 159¹¹).

[μτγν. επίθ. απαίσιος. H λ. και σήμ.]

• ① (L) portentous, ominous (syn L δυσοίωνος):
  • poem τότε η σιωπή | γίνεται φοβερή κι απαίσια |.. γεμάτη έννοια (Karelli)

• ② frightening, frightful, horrible (syn τρομακτικός, φοβερός, φρικτός):
  • ~ βραχνάς, εμφύλιος σπαραγμός, εφιάλτης |
  • απαίσια βουή, μάχη, μνήμη, νύχτα |
  • απαίσιο μήνυμα, όπλο |
  • απαίσια βασανιστήρια, νέα |
  • ~ τρόμος abject terror |
  • ο ~ επισκέπτης, ο θάνατος |
  • το Mεσολόγγι έπεσε με τον απαισιότερο τρόπο |
  • το απαίσιο φαινόμενο του χιτλερισμού |
  • ανατράφηκε μέσα στην απαίσια ατμόσφαιρα του 1897 |
  • ο ποιητής, όμοιος με γοργόνα, με λερναία ύδρα, με χίμαιραν απαίσια απαιτούσε θύματα (Palam) |
  • άνοιξε τα μεγάλα τρομαγμένα μάτια της και κοίταξε μπροστά της, σα να 'βλεπε κάτι το απαίσιο (Karagatsis) |
  • poem τ' απαισιότερο τέρας, αν σκεφτείτε, | δεν είναι αυτό που τρώει, | μ' αυτό που τρώγεται (NFokas)

• ③ hideous, awful (syn αποκρουστικός):
  • ~ θόρυβος, μύθος |
  • απαίσια μορφή, ουλή, τέχνη, φιγούρα |
  • απαίσιο τρόπαιο |
  • απαίσια σκουλαρίκια, χείλια |
  • ανακάλυψε τον πόλεμο σ' όλη την απαίσια όψη του |
  • έβγαζε έναν απαίσιο ήχο από το λαρύγγι της |
  • αναγκάστηκα να παρουσιαστώ όπως όπως σ' ένα απαίσιο νεγκλιζέ (Palam) |
  • βομβάρδισαν με λύσσα τους σκοτωμένους, τους πολυβόλησαν κ' ύστερα έφυγαν· το θέαμα ήταν απαίσιο (ChZalokostas)

• ⓐ disgusting, foul, revolting (syn αηδιαστικός 1, αναγουλιαστικός, σιχαμερός):
  • απαίσια αναγούλα, γκαρσονιέρα, μυρωδιά, νεολαία |
  • απαίσιο δώρο, κέντρο διασκεδάσεων |
  • πυκνά και απαίσια κοπάδια από μαύρα πουλιά |
  • έχω μια απαίσια γεύση στο στόμα |
  • poem ποιος ξέρει τι ξευτελισμένη, πρόστυχη ζωή θα ζεις· | τι απαίσιο θα 'ταν το περιβάλλον | όταν θα στάθηκες να σε φωτογραφίσουν (Kavafis)

• ④ dreadful, nasty, terrible (syn πολύ κακός):
  • ~ βήχας, καιρός |
  • απαίσια είδηση, εποχή, ζωή |
  • απαίσιο κρυολόγημα |
  • απαίσια και κακόγουστα σκηνικά |
  • κάτω απ' τα φοβερά του μουστάκια ανάβλυσε για δεύτερη φορά ο ~ λόγος |
  • "άι στο διάολο, πρεζάκη!" (Karagatsis) |
  • poem τι γυρεύω εγώ σ' αυτές τις νύχτες | οδεύοντας σε λασπωμένες ερημιές | μ' ένα απαίσιο συνάχι και το παπούτσι να με χτυπάει (Christianop)

• ⓑ sinister, ghastly (near-syn ολέθριος):
  • ~ άνθρωπος, τύραννος, χορός |
  • απαίσια δραστηριότητα, συνωμοσία, φυλακή |
  • απαίσιο γέλιο |
  • άνθρωπος με απαίσια όψη a man of sinister countenance |
  • το φως αυτό γινόταν σαν ένα φως εωσφορικό, απαίσιο, σαν τριτοβάθμιας εξέτασης (RApostolidis) |
  • ούτε άτομο ούτε έθνος μπορεί να διαπράττει εγκλήματα και να τα συγκαλύπτει με την απαίσια σκοπιμότητα (Theodorakop)

• ⓒ horrible, appalling, abominable (syn αποτρόπαιος):
  • απαίσιο έγκλημα |
  • ~ βιασμός |
  • φανταζότανε πως είχε κάμει μια πράξη απαίσια, μιαν ανήκουστη αυθάδεια, μιαν ανευλάβεια (Theotokas) |
  • τα απαίσια κακουργήματα κατά του ελληνισμού της Πόλης έρχονταν σε πολύ κακή στιγμή (Christidis) |
  • poem σταμάτα το έργο σου το απαίσιο, προδότη! (Rotas)

[fr kath απαίσιος ← MG (Kriaras' Lex) ← K (1st/2nd c. AD)]