• 1) Aδιάβατος, απροσπέλαστος:
  • απάτητο χαράκι (Σουμμ., Παστ. φίδ. A´ [947]).
• 2) Aπροσπέλαστος σε εισπράκτορα φόρων, απαλλαγμένος από καταβολή φόρων:
  • (Xρον. Mορ. P 3025).

[<στερ. α‑ + πατώ. H λ. το 12. αι. (LBG) και σήμ.]

• ① not stepped upon, untrodden (ant πατημένος):
  • απάτητο χαλί |
  • ο Mάρκος τ' ακούει κ' είναι ως να ξεχώρισε καινούργιες στράτες απάτητες (Petsalis) |
  • poem το μονοπάτι που πατιέται | πάντα, και πάντα απάτητο φυτρώνει | τ' αμάραντ' άνθια (Palam) |
  • θα 'θελα να 'βρισκα κάποιο δρόμο μυστικό | κι απάτητο από ανθρώπους (LRaftop)

• ⓐ untrodden, unvisited:
  • ~ τόπος, απάτητη ερημιά |
  • απάτητα εδάφη, λαγκάδια |
  • οι απάτητες πηγές της ποιήσεως |
  • απάτητο δάσος, χιόνι virgin forest, driven snow (syn απάρθενος 4) |
  • η ζωή του ήτανε σα λίμνη με βαθιά νερά, απάτητα, με φυτά ξωτικά (LAkritas) |
  • περνά τις άγνωστες θάλασσες και πατά τις απάτητες πριν από αυτόν στεριές (KParaschos) |
  • poem τα διαμαντένια, ουρανικά κι απάτητα παλάτια | δεν τα πατούν κ' οι Γίγαντες κι ας φτάνουν ως τ' αστέρια (Palam)

• ② untrod, not pressed, unpressed, of grapes (syn άλιωτος 1b):
  • τα σταφύλια έμειναν απάτητα

• ③ hard to approach, inaccessible, unreachable (syn L απρόσιτος, απροσπέλαστος):
  • ~ βράχος, γκρεμός |
  • απάτητη κορφή, πλαγιά, σπηλιά |
  • απάτητο βουνό, λημέρι |
  • απάτητα βάθη, ύψη |
  • απάτητες ορεινές περιοχές |
  • πορευόμαστε έως της ζωής τα απάτητα τέρματα (Papanoutsos)

• ⓑ impassable (syn άβατος 2, αδιάβατος 1, απέραστος 2):
  • απάτητη ακρογιαλιά |
  • ο λυγξ μένει κρυμμένος στα πολύ πυκνά δάση και στα απάτητα έλη (Maniatop)

• ④ unconquered, uncaptured (syn in άπαρτος 2):
  • στα χρόνια της τουρκοκρατίας τα ορεινά χωριά ήταν απάτητα και ελεύθερα (Varelas, adapted) |
  • θέλαμε να βαστάξουμε απάτητο το πιο απρόσιτο οχυρό της ψυχής μας (Kazantz) |
  • προβάλλει στον επιδρομέα την αντίσταση της άκαμπτης ψυχής της και του απάτητου εδάφους της (Fteris)

• ⓒ unconquerable, impregnable (syn άπαρτος 2b):
  • απάτητο κάστρο, τείχος |
  • δεν ήταν βέβαια το αμυντικό σύστημα των τειχών της που θα 'κανε την Aλάμπρα απάτητη (Ouranis)

• ⓓ unrestrained, unrestrainable (syn ακράτητος 1):
  • χτυπάει μέσα τους πάντα λεβέντικη καρδιά και βράζει μέγας θυμός κι ~ (Krystallis)

• ⑤ inviolate, unbroken (syn απαραβίαστος 1d):
  • ο όρκος σας έμεινε ~ (Vlachogiannis, adapted)

[fr postmed (Somavera) απάτητος ← MG (Chron. Mor. etc) ← AG]