• Tόπος που δεν προσβάλλεται από τον άνεμο:
  • (Πανώρ. E´ 393).

[ουδ. του επιθ. απάνεμος ως ουσ. H λ. στο Bλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① place sheltered fr wind, lee (syn in απανέμι):
  • τότες μετάθεσε το σμάρι σ' ένα μελισσοκόφινο και το 'βαλε στο ~ κλ (Prevelakis) |
  • τώρα, χειμώνας καιρός, κατεβαίνουν εδώ, στα χειμαδιά, στ' απάνεμα, να φυλαχτούνε (Petsalis) |
  • πίσω από 'να μικρό και έρημο ακρωτήρι είναι τραβηγμένο στ' ~ ένα τρεχαντήρι (Kondylakis)

• ② lack of wind, windlessness, calm (syn in απανεμιά 1):
  • πέσαμε στ' ~ κ' η τρεχαντήρα έστριψε σα να 'νοιωσε τα δύσκολα (Vlachogiannis) |
  • poem και το μεγάλο ~ στο δειλινό | δεν ήτανε σα χέρι αδερφικό | όπου απιθώνεται στον ώμο σιωπηλά; (Sikel)

[substantiv. n of απάνεμος]

• ① sheltered fr wind, leeward (syn L υπήνεμος, ant ανεμοδαρμένος):
  • ~ γιαλός, δρόμος, κόρφος, όρμος |
  • απάνεμη αμμουδιά, γωνιά, κόχη, στέγη |
  • απάνεμο ακρογιάλι, αποκούμπι, λιμάνι, χωριό |
  • ανέβηκε εδώ πάνω στην απάνεμη αυτή κοιλάδα (Nakou) |
  • τα σπίτια χωρίζονται σε κάμαρες μεγάλες και ευάερες για το καλοκαίρι και σε μικρές απάνεμες για το χειμώνα (Athanasiadis-N) |
  • το τάγμα είχε ζαρώσει στην απάνεμη πλαγιά (ChZalokostas) |
  • poem .. στο ποτάμι μέσα λούστε τον, σε μιαν απάνεμη άκρη (Homer Od 6.210 Kaz-Kakr)

• ② windless, still, calm (near-syn ήσυχος):
  • απάνεμο βράδυ, πρωί, σκοτάδι |
  • ο καιρός ήταν γλυκός κι ~ |
  • όλα τ' αστέρια τ' ουρανού κοιτάζαν τ' απάνεμα νερά (Panagiotop) |
  • ήρθε ένα ήμερο φθινόπωρο με μέρες στη σειρά ασυννέφιαστες, χλιαρές και απάνεμες (KChatzop) |
  • poem πήρε ο βοριάς και καταλάγιασε, και χύθηκε γαλήνη | απάνεμη (Homer Od 5.392 Kaz-Kakr)

[fr MG απάνεμος ← K, AG Ξπήνεμος; form απά- perh by anal. of syn απάγκειος]