• ① small pickaxe, small mattock:
  • πήρε το ~και πήγε να σκάψει |
  • ο μηχανικός δεν έβαλε στο νου του πως μιαν ημέρα το ξινάρι του μεταλλωρύχου θα έπαυε να αντιλαλεί (Floros)

• ② hatchet, axe (syn τσεκούρι):
  • πεζοί, καβαλαραίοι, χίλιων ειδών άρματα, μαχαίρια, ξινιάρια και κοντάρια κλ (Melas) |
  • πήρε το ξινάρι κ' έκοψε μιαν αγκαλιά αβασταγές (Myriv) |
  • poem κρατούσε το ~ κ' έκοβε μες στα ρουμάνια στράτα (Kazantz Od 13.345)

[fr MG αξινάριον/αξινάριν (& ξινάριν) ← PatrG, K αξινάριον, der of αξίνη]

• stroke, blow w. a pickaxe (syn χτύπημα):
  • folkt του δίνει μια ~ στο κεφάλι και τον αφήνει στον τόπο (Loukatos) |
  • έπιασε την αξίνα κ' έπαιξε τρεις ξιναριές στον τόπο που θ' ανοίγανε το λάκκο (Prevelakis) |
  • poem στον τάφο που σας άνοιξα δε λείπει τίποτ' άλλο | παρ' η στερνή μου ξιναριά, έτοιμος να τον κάμω (Peresiadis)

[fr MG (hence also Pontic) αξιναρέα, der of K αξινάριον]

• Σκαπάνη στενή, τσάπα:
  • εσκίσαν μέσα την κερατσίαν με το ’ξινάριν (Mαχ. 64¹⁶).

[μτγν. ουσ. αξινάριον. Τ. ‑ι, κ.ά. ιδιωμ. O τ. και σήμ. κυπρ. H λ. και σήμ. ποντ.]