• Λάμπω, απαστράπτω:
  • ως κρύσταλλος αντέφεγγεν της κόρης το τραχήλιν (Φλώρ. 974).

[<πρόθ. αντί + φέγγω. H λ. τον 7.-9. αι. (LBG) και σήμ.]

• ① intr to shine, be reflected (of light etc) (syn in αντιφεγγίζω 1):
  • τα άστρα αντίφεγγαν στο πηγάδι |
  • στα μάγουλά της αντίφεγγαν οι φλόγες από το τζάκι |
  • poem στου δοξαρά τα μάτια αντίφεξαν τα θροφαντά δελφίνια (Kazantz Od 8.1017)

• ⓐ to shine, to glow, to glitter (of a reflecting surface) (syn in αντιφεγγίζω 1b):
  • αντιφέγγουν τα νερά |
  • το πρόσωπό του αντίφεγγε με πράσινες αναλαμπές |
  • ανάψανε τα σύννεφα κι αντίφεξε η γη |
  • poem .. τα ψαρά μαλλιά του | πήραν φωτιά κ' η νύχτα καίγεται, το λιακωτό αντιφέγγει (Kazantz Od 3.1337)

• ⓑ fig to glow, be reflected (of an idea, an emotion etc) (syn in αντιφεγγίζω 1c):
  • η νιότη κ' η αντρειά αντιφέγγουν απ' όλο το κορμί του |
  • στα μάτια μας αντίφεγγεν η επίσημη μέρα της γιορτής (Palam)

• ② trans reflect, mirror (syn in αντικαθρεφτίζω 2):
  • ο ουρανός αντίφεγγε το φως του ήλιου που βασίλευε |
  • poem .. εδιάβη δίπλα | στ' αναπαμένα τα βουνά που η θάλασσα αντιφέγγει (Sikel)

• ⓒ fig reflect (an emotion etc):
  • poem η ψυχή μας ασάλευτη αντιφέγγει τα πάντα (Sikel)

[fr MG αντιφέγγω, cpd w. φέγγω]